Ούτε με σφαίρες δεν το έχανε!

Γεια σας και πάλι! Παρότι δεν βρέθηκα στο ΟΑΚΑ, παρακολούθησα από την τηλεόραση το ματς της ΑΕΚ με τον Πανιώνιο. Για να είμαι ειλικρινής, τις τελευταίες ημέρες βρίσκομαι στην Πελοπόννησο, οπότε άδραξα την ευκαιρία και το Σάββατο ήρθα με καλή παρέα στην Τρίπολη για να παρακολουθήσω τον αγώνα του Αστέρα με τον Παναθηναϊκό. Την ώρα που επικοινούσα με τον Sportdog για να μεταφέρω το σχόλιό μου για τον αγώνα της Ένωσης, βρισκόμουν ήδη στο γήπεδο της αρκαδικής ομάδας και έβλεπα το ματς. Οξύμωρο αλλά είναι αλήθεια. Μέσα στους αντίπαλους, μιλούσα για ΑΕΚ!

Λοιπόν η ΑΕΚ δεν έχανε ούτε με σφαίρες το παιχνίδι με τον Πανιώνιο! Το έχω σημειώσει ξανά, η Ένωση στον δεύτερο γύρο, μέσα στο γήπεδό της “χτυπάει” όλα τα παιχνίδια! Όπως όλος ο κόσμος είδε, παίχτηκε πολύ ωραία μπάλα στο πρώτο ημίχρονο. Ο Λίνεν “έδεσε” τα χέρια του Ελευθερόπουλου και οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν να πάρουν ανάσα από το σφυροκόπημα. Έδειξε ότι η ομάδα ήταν δουλεμένη, αρχίζει να ρολάρει και το γκολ του Γκερέιρο ήταν απλά η αρχή μιας καλής εμφάνισης.

Στο δεύτερο ημιχρόνιο, τα πράγματα χάλασαν. Άλλαξε όλη η εικόνα του παιχνιδιού. Ο Βραζιλιάνος που ήταν από τους καλύτερους και μοίραζε μπαλιές βγήκε νοκ άουτ, ο Πετρόπουλος δεν βοηθήθηκε όσο στα άλλα παιχνίδια και εξουδετερώθηκε. Η ΑΕΚ έκανε αβίαστα λάθη και έδωσε χώρο στον Πανιώνιο να κάνει ευκαιρίες. Ήταν όμως τυχερή στο δοκάρι του Καμπάνταη. Στο ποδόσφαιρο όμως και η τύχη χρειάζεται. Τα γούρια της Ένωσης έχουν αλλάξει στο δεύτερο γύρο και αυτό θα τη βοηθήσει.

Δεν θα σταθώ στις χαμένες ευκαιρίες και το πέναλτι του Κατίδη. Σημασία για αυτή την ομάδα έχει να παίρνει τα αποτελέσματα. Αυτά μετράνε για τον κόσμο! Αν μπορεί βέβαια να παίζει για 90 λεπτά την μπάλα που έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο με τον Πανιώνιο, τότε όλο και περισσότεροι ΑΕΚτζήδες θα βρίσκουν τον δρόμο προς το ΟΑΚΑ!

Όσον αφορά το παιχνίδι της Τρίπολης, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος απ' τον Αστέρα. Ειδικά στο δεύτερο μέρος. Αλλά, όπως αποδεικνύει και το τελικό σκορ, η καλύτερη ομάδα δεν σημαίνει ότι πάντα κερδίζει στο ποδόσφαιρο. Μου έκαναν εντύπωση ο Σο και ο Βιτόλο! Πήραν μόνο τους το κέντρο των γηπεδούχων, τρέχοντας σαν σκυλιά! Ήταν οι κινητήριοι μοχλοί των “πρασίνων”.